నేడు జోహన్నెస్ గూటెన్‌బర్గ్ యొక్క జన్మదినం. జర్మనీ దేశానికి చెందిన గూటెన్‌బర్గ్ ప్రింటింగ్ ప్రెస్‌ను కనిపెట్టి ప్రసిద్ధి చెందారు. అందువలన పుస్తకాల ఉత్పత్తిలో విప్లవాత్మక మార్పులు వచ్చాయి. పుస్తకములు చౌకగా విస్తృతంగా అందుబాటులోకి వచ్చాయి. పునరుజ్జీవనోద్యమ కాలంలో జ్ఞాన వ్యాప్తిలో ప్రింటింగ్ ప్రెస్ కీలక పాత్ర వహించింది.
అసలు విమర్శించడమే తప్పు అన్నది కొందరి అభిప్రాయం. “మీరు విమర్శించకండి బ్రదర్!” అని చెప్తుంటారు కొందరు. “విమర్శించకండి…ఎందుకు విమర్శిస్తారు” అనడం కూడా విమర్శనే! విమర్శ అంటే లోతైన ఆలోచన, విశ్లేషణ, పరిశీలన, పరీక్ష, పరిశోధన,… ఇవీ అర్థాలు. అందువల్లనే పునర్విమర్శ, సద్విమర్శ, ఆత్మ విమర్శ, పూర్వ విమర్శ వంటి పదాలు ఎప్పట్నుంచో తెలుగులో వాడుకలో ఉన్నాయి. మానవ జీవితంలో విమర్శ అనివార్యం—అది పర విమర్శ ఐనా, ఆత్మ విమర్శ ఐనా! క్రైస్తవంలో ఇది మరింత సత్యం!
కుటుంబ బాధ్యతల్లో తండ్రి పాత్ర అత్యంత కీలకమైంది, ప్రాముఖ్యమైంది కూడా. జాతి నిర్మాణంలో కుటుంబ పాత్ర మౌళికమైంది. ‘నేటి బాలలే రేపటి పౌరులు’ అన్నారు. ఆ పౌరులు కుటుంబంలోనే తయారవుతారు. ఆ కుటుంబానికి రథసారథి తండ్రి. నాయకుడైనా, నేరస్తుడైనా కుటుంబం నుంచే రావాలి. నీతి నిజాయితీ ఉన్న పౌరులైనా, నీతిమాలిన సంఘవిద్రోహ శక్తులైనా కుటుంబం నుంచే వస్తారు. కుటుంబంలో తండ్రి ఎలాంటి పాలన చేస్తాడు అన్నదాని మీదే పిల్లల భవితవ్యం ఆధారపడి ఉంటుంది. తండ్రి బా అంత గురుతరమైనది. దేశానికి ఆయువుపట్టు తండ్రి ఐతే కుటుంబానికి ఆయువుపట్టు తండ్రే!
“దేవుడి పేరిట చేసే కార్య్రమాల కంటే దేవుడి సన్నిధే ప్రాముఖ్యం”. దేవుడి నామాన్ని రోషంగా ప్రకటిస్తూ, నేటి క్రైస్తవ సంఘ దుస్థితిని ఏడు దశాబ్దాలకు ముందే చెప్పి హెచ్చరించిన దైవజనుడు ఐడెన్ విల్సన్ టోజర్ అన్న మాటలివి. నేటి క్రైస్తవంలో మన కళ్ళెదుట కనబడుతున్న పరిస్థితులు చూస్తుంటే ఆయన చెప్పిన హెచ్చరికలు మన కోసమే అనిపిస్తుంది. నేటి క్రైస్తవంలో సభల జోరు, సంఘాల్లో కార్యక్రమాల హోరు ఎక్కువయ్యింది. వీటిలో పాల్గొనడమే ఆధ్యాత్మికత అని తలంచే భ్రమలోకి చాలామంది వెళ్ళిపోయారు. చేస్తున్న కార్యక్రమాలు, పెడుతున్న సభలు దేవుని చిత్త ప్రకారమే జరిగిస్తున్నామా, వాటి పైన ఆయన ప్రసన్నత ఉందా అన్న విషయం ఎవ్వరికీ పెద్దగా పట్టట్లేదు. వీటిలో పాల్గొంటే చాలు ఆశీర్వాదం దానంతట అదే వచ్చేస్తుంది అన్నది అనేకుల అపోహ.
పిలవని పేరంటానికి వెళ్లకూడదు అన్నది భారతీయుల పట్టింపు. ఆ మాటకొస్తే ఆత్మ గౌరవం ఉన్న ఎవ్వరూ పిలవని పెళ్లికి, పేరంటాలకు వెళ్ళరు. విచిత్రమేమిటంటే, ప్రభువు పిలవకుండానే “పరిచర్య” చేయడానికి విచ్చేసిన ప్రబుద్ధులు ఇప్పుడు మన క్రైస్తవంలో కోకొల్లలు. సోషల్ మీడియా వచ్చాక, “సెలబ్రిటీ సేవకులు” ఎక్కువయ్యాక చాలా మందికి దేవుని పిలుపు వచ్చేసింది. అదేవిటో గానీ ఆ పిలుపు సువార్తికులు గానో, సహాయకులు గానో అస్సలు రాదు. ఐతే పాస్టర్ గానో, లేకపోతే స్పీకర్ గానో దేవుడు పిలిచినట్టు చెబుతున్నారు. మరి ఇది లాభదాయక పరిచర్య కదా!
మన దేశంలో గురు సంప్రదాయం కొత్తేమీ కాదు. అనాది కాలంగా వస్తున్నదే! దైవాన్ని పరిచయం చేసుకోవడానికి, దైవ తత్త్వాన్ని అర్థం చేసుకోవడానికి గురువు తప్పనిసరి అన్నది మన వాళ్ళ నమ్మకం. అంచేత గురువు గారిని దేవుడి స్థానానికి ఎత్తేసి “గురు దేవోభవ” అని మొక్కేసే పరిస్థితీ మన సంస్కృతిలో ఉండనే ఉంది. ఇందుకు భిన్నమైన ప్రబోధం చేస్తున్నారు మన ప్రభువు.
సోషల్ మీడియా పుణ్యమా అని నేటి భారతీయ క్రైస్తవంలో వాక్యం వినడం ఎక్కువైంది. వింటున్నదంతా వాక్యమేనా అన్న సంగతి పక్కన పెడితే వినిపిస్తున్న ప్రసంగాలతో పాటు వినే క్రైస్తవులూ ఎక్కువయ్యారు అన్నది వాస్తవం. ఎటొచ్చీ ఎలా వింటున్నారన్నదే ప్రశ్న!
సమయం విలువ తెలీక కాలయాపన చేసే వాళ్ళ జాబితాలో మన దేశస్తులు ముందుంటారు అనడంలో అతిశయోక్తి లేదేమో! జనాభాలో దాదాపు అర్ధభాగం యువజనులు ఉన్న ఏకైక దేశం మన భారతదేశం. ప్రపంచం మన దేశాన్ని ఇపుడు “యువ భారతం” అని పిలుస్తోంది. అంటే ప్రపంచంలో కెల్లా అత్యంత ఎక్కువ యువ శక్తి ఉన్న దేశం మనదే. అంటే దేశ యువశక్తి పరిపూర్ణంగా సద్వినియోగమైతే మన దేశం ప్రగతిలో అగ్రభాగాన నిలిచేదేమో! ఐనా మన యువత సినిమా హీరోల వెంటో, రాజకీయ నాయకుల వెంటో తిరిగి తమ అమూల్యమైన జీవితాన్ని పాడుచేసుకుంటున్నారు.
శాంతి—ఈ లోకంలో కరువైన విషయాల్లో ఒకటి. డబ్బు హోదా, కులం బలం, పదవి పరపతి ఇవేవీ శాశ్వత శాంతిని ఇవ్వలేవు. సాంకేతికత సుఖాన్నివ్వగలదే గానీ శాంతిని ఇవ్వలేదు. కుబేరులు సైతం శాంతి కోసం అర్రులు చాస్తారు—అది దొరక్క! లోకస్తులు పబ్బులకు, క్లబ్బుకలకు అందుకే వెళ్తుంటారు. అక్కడా అది దొరకదు. మాదకద్రవ్యాల వాడకం, మందు తాగడం కూడా దాని కోసమే. ఐనా శాంతి అందని ద్రాక్షనే!
ఆంగ్ల గణిత, భౌతిక శాస్త్ర వేత్త ఐజాక్ న్యూటన్ ఈ రోజు కేంబ్రిడ్జ్ లోని ట్రినిటీ కళాశాలలో చేరాడు. ఐతే ప్రపంచంలోనే అత్యంత గొప్ప మేధావిగా పేరు గాంచిన ఈ శాస్త్రవేత్త సైన్స్ కంటే థియాలజినే ఎక్కువ చదివాడు. బైబిల్ విషయాల పైన ఈయన 13 లక్షల పదాల సంపుటాలు రాశారు అన్నది విశేషం!