క్రీస్తే మూలం!
Thursday, May 9, 2024
“యేసుక్రీస్తు నిన్న, నేడు, ఒక్కటే రీతిగా ఉన్నాడు; అవును యుగయుగములకును ఒక్కటే రీతిగా ఉండును”
— హెబ్రీ 13:8
మార్పు లోకంలో సహజం. కాలం మారుతుంది. విశ్వంలో ప్రతీ వస్తువు మార్పుకు లోనౌతుంది. నక్షత్ర రాశులు స్థానభ్రంశం చెందుతూనే ఉంటాయి. నక్షత్రాలు మండిపోతూ ఉన్నాయి. సూర్యుడి సైజూ క్రమేపీ తగ్గిపోతూ ఉంది. వాతావరణం విపరీత మార్పులకు గురవుతూ వస్తోంది. మనుషులూ, వారి ఆరోగ్య పరిస్థితులూ, వారి వ్యవస్థలూ, విలువలూ, సంబంధాలూ అన్నీ నిత్యం మారుతున్న విషయాలే. మన దేశంలో ఐతే మనం అనాదిగా మన దేవుళ్లనూ మార్చుకుంటూ వస్తున్నాం.
మారనిది ఒక్కటే! అది నిజమైన దేవుడు! దేవుడు అనంతుడు అన్నది ప్రాథమిక వేదాంత సత్యం. అన్ని మతాలూ ఒప్పుకునే సత్యం. అనంతం మారదు. అనంతంలో మార్పుకు తావు లేదు. మార్పు పరిమిత ప్రపంచానికి సంబంధించిన విషయం. నేను మార్పులేని వాడను అని దేవుడు మలాకీ గ్రంథంలో చెప్పడం మనం చూస్తాం (3.6). దేవుడు మారడు అంటే ఆయనలో ఏ భావావేశాలూ ఉండవని కాదు. ఆయన కోపిస్తాడు (నిర్గ.23.21; కీర్త.2.12). కనికరిస్తాడు (నిర్గ.34.6). ఆనందిస్తాడు (ద్వితి.10.15). బాధపడతాడు (యెష.1.14). నవ్వుతాడు (కీర్త.2.4). దేవుడు మారడు అంటే ఆయన స్వభావం మారదు అని అర్థం. ఆయనలో చంచలత్వం ఉండదు అని. “ఆయన యందు ఏ చంచలత్వమైనను గమనా గమనముల వలన కలుగు ఏ ఛాయయైనను లేదు”(యాకో. 1:17). ఆయన మన స్వభావాన్ని బట్టి తన స్వభావాన్ని మార్చుకోలేడు. అలాగని తన స్వభావానికి విరుద్ధంగా ప్రవర్తించ లేడు. “మనము నమ్మదగని వారమైనను, ఆయన నమ్మదగినవాడుగా ఉండును; ఆయన తన స్వభావమునకు విరోధముగా ఏదియు చేయలేడు”(2 తిమో.2:13). ఆయన పాపం చేయలేడు. అబద్ధమాడ లేడు. మాట ఇచ్చి తప్ప లేడు. మోసం చేయలేడు. ఆయన కాల పరిస్థితులను బట్టి మారడు. సర్వకాల సర్వావస్థల్లో మారని వాడే దేవుడు. ఆయన యుగపురుషుడు కాదు. యుగయుగాలకూ మారని దేవుడు(హెబ్రీ 13.8). ఆయనే క్రీస్తు!
క్రీస్తులోని ఈ మారని తత్త్వమే మన నమ్మకానికి ఆధారం. మన నిరీక్షణకు పట్టు కొమ్మ. “ఆయన నమ్మదగిన వాడు, నీతిమంతుడు” (1 యోహా.1.9). క్రీస్తు “నీతి” మన పాపాలను ఖచ్చితంగా ఆయన రూపుమాప”గలడు” అన్న దానికి ఆధారం. క్రీస్తు “నమ్మకత్వం” ఆయన మన పాపాలను తప్పకుండా క్షమించి “తీరతాడు” అన్న దానికి ఆధారం. ఇవి రెండూ మారని లక్షణాలే! క్రీస్తులోని ఈ లక్షణాలు మారని లక్షణాలు గనుకనే ఆయన మన పాపాలను క్షమిస్తాడనీ, మనలను నీతిమంతులుగా మారుస్తాడనీ మనం నిర్ద్వందంగా నమ్మగలం.
ముక్కోటి విశ్వాసాల్లో మన విశ్వాసాన్ని ప్రత్యేకంగా నిలబెట్టేది క్రీస్తే. ఆయన నీతి వల్లనే మన విశ్వాసం వెల కట్టలేని “అమూల్య విశ్వాసం”గా నిలబడుతుంది (2 పేతు.1.1). మన క్రైస్తవ విశ్వాసానికి కారకుడూ, దాన్ని చివరి వరకూ నిలబెట్టే సమార్థుడూ క్రీస్తే! (హెబ్రీ.12.1). క్రీస్తే మన విశ్వాసానికి కేంద్రం, మూలాధారం! మన ప్రసంగాల్లో ఆయనే పతాక శీర్షికన ఉండాలి. మన పాటింపులోనూ ఆయనే మన ప్రధాన మాదిరి కావాలి. మన పరిశుద్ధతకు ఆయనే కారణం కావాలి. మన ప్రేమకు ఆయనే స్ఫూర్తి కావాలి. మన వాక్య పారాయణంలో ఆయనే మన ధ్యానం కావాలి. మన ప్రార్థనల్లో ఆయనే మన గురి కావాలి.
మన విశ్వాస జీవితాలు క్రీస్తు చుట్టూ పరిభ్రమించాలి. ఆన్లైన్లో ఉపవాస ప్రార్థనలు, దైవజనులతో ప్రార్థనలు చేయించు కోవడం కాదు. స్వీయ ప్రార్ధనలో క్రీస్తుతో ఏకాంతంగా గడపడం మనం నేర్చుకోవాలి. ఆయనకు దగ్గరైనపుడు, ఆయన మనకు దగ్గరవుతాడు (యాకో.4.8). ఆయనతో స్నేహం చేసేవాడు లోకంతో స్నేహం చేయలేడు (యాకో.4.4; 1 యోహా.2.15). “గుడిలో భక్తి, బయటకొస్తే మరో వ్యక్తి” అన్న చందంగా మనం బ్రతకకూడదు. మారుతున్న లోకంలో మారని క్రీస్తు విలువలతో మనం బ్రతకాలి. క్రీస్తులా బ్రతకడమే క్రైస్తవం. క్రీస్తుతో ప్రతీ దినం స్నేహం చేయకుండా ఆయనలా బ్రతకడం కల్ల. మారని క్రీస్తును హత్తుకున్నపుడే మన విశ్వాసం కూడా కష్టాల్లో, నష్టాల్లో మారకుండా నిలబడుతుంది! అపుడే తొట్రిల్లని క్రైస్తవ జీవితం అలవడుతుంది!
—జీపీ