సమస్యని దేవుడి చేతిలో పెట్టండి

Friday, May 24, 2024

“ఊరకుండుడి నేనే దేవుడనని తెలిసికొనుడి …”
— కీర్త. 46:10

మనిషి జీవితం కష్టాలమయం. విశ్వాసులైనా అవిశ్వాసులైనా, ఎవరికైనా కష్టాలు తప్పవు. స్త్రీ కన్న ప్రతి మనిషీ కడగండ్ల పాలు కావలసిందే అన్నాడు యోబు (14.1). ఐతే కొన్ని సందర్భాల్లో అలవికాని సంకటాలు, సంక్షోభాలు మన జీవితంలో వచ్చి పడతాయి. అప్పుడు మనం నిస్సహాయులమైపోతాం. ఎటూ దిక్కుతోచని పరిస్థితి. అపుడు దేవుడొక్కడే దిక్కు!

యోబు జీవితంలోనూ అలాంటి సంకటమే వచ్చింది. ఇజ్రాయెల్ జనజీవనంలోనూ అలాంటి సంకట పరిస్థితులు పలుమార్లు నెలకొన్నాయి. అలాంటి ఒకానొక సంక్షోభంలో, నిస్సహాయ స్థితిలో దేవుడు ఇజ్రాయెల్ ప్రజకు ఇస్తున్న అభయాన్ని నలభై ఆరో కీర్తనలో చూస్తున్నాం. బహుశా హిజ్కియా రాజు హయాంలో యూదా మీద, యెరూషలేం మీద అష్షూరు రాజు సన్హెరీబు దండయాత్ర చేసినప్పుడు రాసిన కీర్తన ఇది (2 రాజు.18—19 అధ్యాయాలు చూడండి). కీర్తనకారుడి ద్వారా దేవుడే తన ప్రజలతో మాట్లాడుతున్న మాటలే పదో వచనం. ఊరకుండి తన మహిమ కార్యాల్ని చూడమంటున్నాడు దేవుడు.

నిర్గమకాండం పద్నాలుగో అధ్యాయంలో ఇంతకంటే మించిన సంకటం ఇజ్రాయెల్ ప్రజా జీవనంలో వచ్చి పడింది. ముందు సముద్రం. వెనుక సునామీలా ముంచుకొస్తున్న ఫరో సైన్యం. అప్పుడు “ఊరకుండండి, నేను కార్యం చేస్తాను. చూస్తూ ఉండండి.” అంటూ దేవుడు మోషే ద్వారా ఇజ్రాయెల్ ప్రజకు అభయ మిచ్చాడు (నిర్గ.14.13-15). ఆ తర్వాత దేవుడు అనూహ్యంగా సముద్రంలో మార్గం చేసి తన ప్రజల్ని ఎలా కాపాడాడో, ఐగుప్తు సైన్యాన్ని తన ఉగ్రతలో ఎలా ముంచేశాడో మనకు తెలిసిందే.

యెహోషాపాతు రాజ్యం చేస్తున్నప్పుడూ ఇలాంటి సంక్షోభమే వచ్చింది. మోయాబీయులు, అమ్మోనీయులు, మెయోనీయులు కట్టకట్టుకుని యూదా రాజ్యం పైనా, యెరూషలేం పైనా యుద్ధం చేయడానికి వచ్చినప్పుడు ఇజ్రాయెల్ ప్రజలు అసహాయులుగా మిగిలిపోయారు. యెహోషాపాతూ, జాతి యావత్తూ ఉపవాసం ఉండి తమ దేవుడికి మొర పెట్టారు. అపుడు దేవుడు యెహజీయేలు ద్వారా అభయమిచ్చాడు. ప్రజలారా మీరు భయపడకండి. గాబరా పడకండి. ఈ యుద్ధం మీది కాదు. దేవుడిదే. మీ సైన్యం పంక్తులు తీరి నిలబడాలి. నేను యుద్ధం చేస్తాను. మీరు చూడండి—అని సెలవిచ్చాడు దేవుడు (2 దిన.20.13-18).

మనకు అలవిగాని సంకటాలూ, సంక్షోభాలూ వచ్చినప్పుడు మనం వాటిని దేవుడి చేతిలో పెట్టడం నేర్చుకోవాలి. మన దేవుడు మన సమస్యల కంటే ఎంతో పెద్దవాడని మనం మరచిపోకూడదు. తుఫానులో చిక్కుకున్న పడవ మునిగిపోతున్న తరుణంలో శిష్యులు మరచిపోయిన సత్యమిదే (మత్త.8.23-27). ముందు తూఫాను చూసి భయపడ్డ శిష్యులు ఆ తర్వాత ప్రభువు అధికారాన్ని చూసి ఆశ్చర్యపడ్డారు, భయపడ్డారు (మత్త.8.27; మార్కు 4.41).

మన దేవుడి గొప్పతనం తెలియకే మనం సమస్యల్లో సంక్షోభాల్లో గాబరా పడుతుంటాం. సమస్యను మన చేతుల్లోకి తీసుకుంటూ ఉంటాం. యెషయా కూడా తన రాజ్యం సంక్షోభంలో పడినప్పుడు ఇలాగే ఆందోళన చెంది ప్రార్థించాడు. ఆ సమయంలోనే అతడు అత్యున్నత సింహాసనం మీద ఆసీనుడైన తన సర్వాధికార ప్రభువును చూశాడు (యెష.6.1). మన ప్రభువు మన సమస్యల పైన ఆసీనుడైన సర్వాధికారి. ఏ సమస్యా సంక్షోభం ఆయన చేయి దాటిపోయేది కాదు.

ధైర్యం చెడిన యెహోషాపాతుకు ఈ సత్యమే ధైర్యాన్నిచ్చింది. అతడు సమస్యను సంపూర్ణంగా దేవుడి చేతిలో పెట్టేశాడు. అతడు దేవుని సర్వాధికారానికి తలవంచాడు. పరిస్థితుల్ని తన చేతుల్లోకి తీసుకోకుండా పూర్తిగా దేవుడి చేతికి అప్పగించాడు. దేవుని మహిమను కాంక్షించాడు. కీర్తించాడు. ఆయన వాగ్దానాలను నమ్ముకున్నాడు. తన దేవుడి మీద పూర్తిగా వాలిపోయాడు (2 దిన.20.1-12).

ఈ ప్రార్థనా వైఖరి మనకూ అవసరం (సామ.3.5,6). అపనిందలూ, అభియోగాలూ, అవమానాలూ, అపార్థాలూ ఉన్నపళంగా మీద పడినా మనం చలించకూడదు. భూమి కంపించినా, సముద్రాలు ఉప్పొంగినా, పర్వతాలు మునిగినా, చిమ్మ చీకట్లు ఆవహించినా మనం జడియ కూడదు, మన దేవుడ్నే ఆశ్రయించాలి, ఆయన మీదే ఆధారపడాలి (కీర్త.46.1-3,10). పరిస్థితుల్ని మన చేతుల్లోకి తీసుకోకూడదు. ఆందోళనలో, ఆక్రోశంలో, ఆవేదనలో, అడియాశలో, అసహాయతలో మన దేవుడే మన ధైర్యం, మన నెమ్మది, మన నిరీక్షణ! ఆయన ముందు రాజ్యాలు వణకుతాయి, భూమి తత్తర పడుతుంది. ఆయన వినాశనం చేయగలడు. యుద్దాల్ని ఆపనూగలడు. విల్లు విరవగలడు. బల్లెం తుంచగలడు. రథాల్ని కాల్చగలడు (కీర్త.46.6-9).

ఈ దేవుడు మన దేవుడు. ఈయన సర్వాధికారి. ఇతరులు అభాండాలు వేసినప్పుడు, ఆప్తులే శత్రువులైనపుడు, స్నేహితులే కత్తులు నూరినప్పుడు మన కోసం మనం యుద్ధం చేయకూడదు. మన దేవుడ్నే మన పక్షాన యుద్ధం చేయనివ్వాలి. ఆయన బలిష్టమైన చేతి కింద అణిగి ఉండటం నేర్చుకోవాలి. ఆయన సర్వాధికారానికి తలవొగ్గాలి. అపుడే మనం విజేతలుగా బయటపడతాం!

—జీపీ